Maroko jest monarchią konstytucyjną. Na czele państwa stoi król, będący, zgodnie z artykułem drugim konstytucji Maroka, „najwyższym przedstawicielem narodu, symbolem jego jedności, gwarantem trwałości i żywotności państwa”. Król jest najważniejszą osobą w systemie rządów i w życiu społeczeństwa marokańskiego, posiada praktycznie nieograniczoną władzę i ponosi całkowitą polityczną odpowiedzialność za losy kraju. Od 1999 Marokiem rządzi król Mohammed VI.
Premier, jako najwyższy przedstawiciel władzy wykonawczej, wyznaczany jest przez króla. Premier stoi na czele rady ministrów zarządzającej wszystkimi sprawami państwa. Najwyższym organem ustawodawczym jest dwuizbowy parlament składający się z Izby Reprezentantów (325 członków) i Izby Radców (270 członków). Władza ustawodawcza parlamentu marokańskiego jest ograniczona. Prawa uchwalane przez parlament wyznaczają jedynie najogólniejsze kierunki w podstawowych dziedzinach życia gospodarczego, społecznego i kulturalnego kraju. Poza tym parlament sprawuje polityczną kontrolę nad działaniami rządu.
W Maroku obowiązuje system wielopartyjny: w państwie działa 27 legalnych partii politycznych, z których siedem tworzy obecnie koalicję rządową. Do niedawna żadna z partii nie występowała w roli politycznej przeciwwagi dla władzy króla.
Jedną z najbardziej wpływowych partii burżuazyjno-nacjonalistycznych w kraju jest partia Istiqlal, która od 1963 roku znajduje się w opozycji do rządu, opowiadając się za demokratycznymi przemianami w kraju.
Partia Postępu i Socjalizmu wywodzi się z marokańskiej Partii Komunistycznej i Partii Wyzwolenia i Socjalizmu. W swoim programie opiera się na ideach naukowego socjalizmu.
Największa centrala związkowa – Marokański Związek Pracy – powstała w 1955 roku, jest ściśle związany z partią wolności Istiqlal.
Polityka zagraniczna Maroka
Gospodarka Maroka
Religia w Maroku
